Hiç uzandı mı ellerin?
erişilmeyen dağlara.
hiç güldü mü yüzün?
anlatılmamış fıkralara.
ya da,
yürüdü mü ayakların?
gözle görünmeyen yollarda.
sensizlik iste bu!
tek başına kalıp
kaybolmak anılarda…
Diktiğin tohumlar çiçek açsa da
koku saçmıyor
ne garip değil mi?
sen varken
renge boyanan hayatım
sensiz boz bulanık
ne hep oldu
ne de hiç
dünlerimde yarınlarımda
hep yarım kaldık…
Satırların sonuna
nokta koyar gibi oldu gidişin
ansızın… Acımadan
hayallerimi öksüz bıraktın
alışır sandın
bensiz yaşar sandın
ben seninle tüm’üm
bunu sen hiç anlamadın…
Neden böyle bittik biz
neden yarım kaldı aşkımız
ömrümü aşkınla bir tutup
seni sevdiğim sürece
yaşayacaktım oysa
inan kıyardım canıma
kalbim aşkına bir anlık doysa
ama
hep bir şeyler eksik
seni sensiz yaşıyorum
yaşamak dedikleri şey buysa..